Wilhelm urodził się prawdopodobnie w Poitiers we Francji w XII w. Był kanonikiem regularnym i opatem w Saint-Hilaire-de-la-Celle. W 1184 r. został jednogłośnie wybrany biskupem Poitiers. Zasłynął szczególnie dzięki swojej niezwykłej cierpliwości. Był prześladowany z powodu występowania w obronie praw i wolności swojej diecezji (świadczy o tym dokument z 1185 r.). Znosił je jednak z pokorą i cichością. Zwalczał także nadużycia wśród duchownych, szczególnie symonię.

Po trzynastu latach wyczerpującej posługi biskupiej zmarł 29 marca 1197 r. i został pochowany w kościele św. Cypriana. Przy jego grobie miały miejsce liczne uzdrowienia. Jest uważany za orędownika w przypadkach krwotoków.

ekai.pl

Lewica zgłosiła postulat likwidacji Funduszu Kościelnego. Fundusz ten stanowi rodzaj rekompensaty ze strony państwa za zrabowane majątki Kościoła katolickiego i innych wyznań, służące przez wieki do finansowania ich działalności charytatywnej, edukacyjnej i kulturotwórczej. Tymczasem do dziś państwo polskie nie zwróciło  Kościołowi katolickiemu ok. 60 tys. ha zagarniętych ziem. Warto przyjrzeć się skali zaboru dóbr kościelnych oraz późniejszej ich rewindykacji, co czynimy w niniejszej analizie.  

Ile zabrano Kościołowi?

Obszar nieruchomości, jakie posiadał Kościół katolicki w Polsce przed 1939 r. (w dwóch swych obrządkach rzymsko- i greckokatolickim) wynosił 377 tys. 885, 4 ha. Po utracie ziem wschodnich Rzeczypospolitej na skutek ich okupacji przez Armię Czerwoną od września 1939 r. oraz decyzji o zmianie granic podjętej przez mocarstwa w 1945 r., Kościołowi katolickiemu pozostało z tego 168 tys. 963, 9 ha. Na skutek okupacji sowieckiej i zmiany granic osoby prawne Kościoła katolickiego w Polsce utraciły bezpowrotnie 208 tys. 921, 5 ha, czyli ponad połowę swego stanu posiadania.

Szczegółowo wylicza to ks. prof. Dariusz Walencik w raporcie: 'Regulacje prawne - nacjonalizacja – rewindykacja. Nieruchomości Kościoła katolickiego w Polsce w latach 1918 – 2012', Katowice 2013. Raport ten jest najszerszym w Polsce źródłowym opracowaniem prezentującym skalę zaboru dóbr kościelnych w Polsce przez władze komunistyczne. Został przygotowany na zlecenie ówcześnie działających Komisji Konkordatowych Rządu i Episkopatu. Wyników tego raportu nikt dotąd nie podważył, należy więc go uznać za obowiązujący.

czytaj dalej...

Marcin Przeciszewski / Warszawa / ekai.pl

W centrum Gorzowa Wielkopolskiego od wielu lat działa punkt usługowy Cartrige Land. Plakaty na jego wielkiej szybie wystawowej przypominają m.in., że Bóg człowieka kocha, a zło jest brakiem Boga w jego życiu, zalecają, aby czytać Biblię, bo w niej jest ukryte Niebo. O odnalezieniu Boga i przyjęciu sakramentu Chrztu św. w wieku 50 lat opowiada właściciel zakładu Mariusz Kawala, z wykształcenia historyk, który jest ministrantem w katedrze WNMP.

Wanda Milewska (KAI): Skąd się wziął pomysł, aby treści ewangeliczne umieścić na szybie, obok informacji o wymianie tuszu, czy napełnianiu tonera?

- Myślę, że każde miejsce jest dobre do tego aby przypominać o Bogu. Akurat ten pomysł zaproponował mi kolega, a ja stwierdziłem, że dlaczego nie, tym bardziej, że jest tu dużo miejsca na szybie. Od razu przystąpiłem do realizacji.

A dlaczego tu, w sklepie ma pan tak wiele sakralnych obrazów?  

- Wynika to z tego, że ja chcę nadrobić stracony czas. Mam 65 lat, choć wiele osób twierdzi, że nie wyglądam  na tyle. Ja dopiero po skończeniu 50 roku życia zostałem ochrzczony. Do tego czasu byłem poganinem, materialistą, ateistą. Teraz proszę Boga, żeby pozwolił mi żyć sto lat, abym mógł choć w połowie nadrobić ten czas, który zmarnowałem i oddać go Jemu. Od kilku lat jestem ministrantem i prawie codziennie o godz. 7 służę do Mszy św. w katedrze.

czytaj dalej...

Wanda Milewska / Gorzów Wielkopolski / ekai.pl

Komisja po raz kolejny stanowczo sprzeciwia się ograniczeniom wobec lekcji religii takim jak: redukcja zajęć z religii do jednej godziny tygodniowo oraz umieszczenie zajęć na pierwszej lub ostatniej godzinie w planie lekcyjnym. Należy podkreślić i przypomnieć, że są to zmiany wprowadzone bez wymaganego przez prawo porozumienia pomiędzy stroną kościelną i rządową. Zabrakło więc poszanowania praworządności – czytamy w komunikacie z posiedzenia Komisji Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski, które odbyło się 27 marca 2025 r.

Ponadto członkowie i konsultorzy Komisji Wychowania Katolickiego z zaniepokojeniem patrzą na kwestię wprowadzenia przedmiotu „edukacja zdrowotna'. „Wnikliwej analizy podstawy programowej do nauczania edukacji zdrowotnej dokonał doktor Zbigniew Barciński. Zwrócił on uwagę na antyrodzinny charakter dokumentu. Zachęca się wszystkich wiernych, księży, rodziców, uczniów i samych nauczycieli religii, aby dostrzegli i głęboko rozważyli niebezpieczeństwa płynące z niektórych proponowanych treści, które są niezgodne z nauczaniem Kościoła. Człowiek wierzący nie może ich akceptować' – czytamy w komunikacie.

Uczestnicy spotkania podjęli także dyskusję nad nową podstawą programową do nauczania religii. „Prace są na zaawansowanym etapie. Prowadzone konsultacje pozwolą na wypracowanie jak najlepszych założeń programowych dla nauczania religii w Polsce. Jednocześnie w czasie obrad podkreślono, że do czasu wprowadzenia nowych podręczników nauczanie będzie odbywać się na dotychczasowych materiałach i podręcznikach' – podaje komunikat.

komunikat z posiedzenia Komisji Wychowania Katolickiego KEP

BP KEP / Warszawa / ekai.pl

Caritas Polska rusza ze zbiórką dla osób poszkodowanych w trzęsieniu ziemi w Azji Południowo-Wschodniej. Pomoc można przekazywać przez stronę www.caritas.pl oraz za pomocą BLIKA, o treści TRZESIENIE na numer 668 07 00 00.

Caritas Polska jest w stałym kontakcie z Caritas Internationalis, która na bieżąco monitoruje sytuację i potrzeby w miejscach dotkniętych kataklizmem. 

Trzęsienie ziemi o magnitudzie 7,3 nawiedziło w piątek Bangkok, stolicę Tajlandii, którą zamieszkuje około 17 mln ludzi.  Według władz Tajlandii zginęło 9 osób, a co najmniej 100 uważa się za zaginione. Epicentrum znajdowało się w sąsiedniej Mjanmie, gdzie liczba ofiar to co najmniej 144 osoby i ponad 700 rannych.

Jak możesz pomóc?

- dokonując wpłat: na stronie caritas.pl 

- wybrać przelew tradycyjny, wpłacając dowolną kwotę na konto o numerze 77 1160 2202 0000 0000 3436 4384 tytułem wpłaty TRZESIENIE 

- zrobić przelew BLIK na telefon o treści TRZESIENIE przesłany pod numer +48 668 070 000 

Caritas Polska / Warszawa / ekai.pl

- Koalicja na Rzecz Ocalenia Polskiej Szkoły, uznaje za nielegalne ministerialne rozporządzenia, wprowadzające do podstawy programowej model permisywnej edukacji seksualnej w miejsce zajęć wychowania do życia w rodzinie - czytamy w Stanowisku KROPS przesłanym KAI.

Autorzy stanowiska przekonują, że rozporządzenia MEN naruszają  zapisy Konstytucji RP, są sprzeczne z delegacją ustawową, a przede wszystkim wprowadzają do szkół treści szkodliwe dla dziecka, rodziny oraz całego Narodu.

oświadczenie Koalicji na rzecz Ocalenia Polskiej Szkoły

KROPS, maj / Warszawa / ekai.pl

Bp Marek Mendyk wygrał proces z Gazetą Wyborczą o zniesławienie. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu utrzymał w mocy wyrok pierwszej instancji, w którym stwierdzono, że publikacje na temat duchownego, w którym zarzucano mu molestowanie seksualne małoletniego, naruszyły dobra osobiste biskupa.

Chodzi o tekst dziennikarki „Gazety Wyborczej' Ewy Wilczyńskiej z 2022 roku.

Wydawca dziennika, spółka Agora S.A., oraz autorka materiału zostali zobowiązani do opublikowania przeprosin oraz przekazania 50 tys. zł na cel charytatywny. Wyrok jest prawomocny.

W sierpniu 2022 r. na łamach tygodnika „Newsweek' i portalu „Onet' pojawił się wywiad z Andrzejem Pogorzelskim, który oskarżył duchownego o molestowanie go w dzieciństwie. Mimo przedawnienia i braku dowodów informację szybko podchwyciły inne media, w tym „Gazeta Wyborcza', wywołując poruszenie w opinii publicznej i falę hejtu wylewaną na biskupa świdnickiego.

W odpowiedzi na oskarżenie bp Marek Mendyk wydał oświadczenie, w którym zdecydowanie zaprzeczył zarzutom i zapowiedział walkę o swoje dobre imię. Sprawą zajęła się prokuratura, która zakończyła śledztwo, nie widząc podstaw do kontynuowania postępowania.

czytaj dalej...

tk / Świdnica / ekai.pl

Chrześcijanie zachodni na całym świecie rozpoczną 5 marca  Wielki Post, który potrwa do Wielkiej Soboty 19 kwietnia. Z teologicznego punktu widzenia okres ten służy przygotowaniu do świąt Zmartwychwstania Pańskiego. Ale post jest przeżywany nie tylko w chrześcijaństwie i w różnych formach jest on znany jest we wszystkich wielkich religiach świata.

Post w judaizmie  

W judaizmie jest kilka świąt religijnych, podczas których lub przed którymi obowiązuje post: Purim, Pascha i Jom Kippur. To ostatnie święto, zwane „Dzień Pojednania', jest najważniejszym żydowskim dniem postu. Dla tych, którzy przestrzegają tradycji religijnej, oznacza to całą noc i następny dzień bez picia i jedzenia. W tym czasie nie wolno także uprawiać seksu, prowadzić samochodu, kąpać się ani ozdabiać ciała makijażem. Nic nie powinno zakłócać procesu psychicznej katharsis (oczyszczenia), nawet picie wody z kranu. W tym roku Jom Kippur przypada 1-2 października. Post rozpoczyna się przed zachodem słońca poprzedniego wieczoru i trwa do zmroku następnego dnia, czyli około 25 godzin. 

W Izraelu życie w tym dniu zamiera - nie jeżdżą samochody, zamknięte są granice, lotniska, kawiarnie i restauracje. Ze ścisłego przestrzegania postu w Dniu Pojednania zwolnieni są chorzy, kobiety w ciąży i dzieci. Ponadto nosi się wówczas tylko białe ubrania - na znak czystości - i odmawia się wiele modlitw, aby pojednać się z bliźnimi i z Bogiem. W modlitwach wspomina się również zmarłych przyjaciół i krewnych.

Poza Jom Kippur są też inne dni, w których obowiązuje podobnie surowy post. Są one związane z pamięcią o szczególnie tragicznych wydarzeniach w historii narodu żydowskiego.

czytaj dalej...

ts / Warszawa / ekai.pl

O misji Ruchu Światło-Życie w kontekście minionych pięćdziesięciu lat oraz wyzwań współczesnego świata, a także o niezmiennym przesłaniu Ewangelii przekazywanym w nowoczesnej formie dostosowanej do aktualnych potrzeb – to główne tematy 50. kongregacji ruchu oazowego, zapoczątkowanego przez ks. Franciszka Blachnickiego. Wydarzenie, odbywające się na Jasnej Górze, gromadzi około tysiąca osób odpowiedzialnych za różne gałęzie formacyjne i diakonie, czyli formy służby na rzecz wspólnoty i Kościoła.

Jak zauważa ks. Marek Sędek, moderator generalny Ruchu Światło-Życie w Polsce,  pięćdziesięciolecie, w którym przyszło działać ruchowi to czas zmian i politycznych, i gospodarczych, kulturowych, i cywilizacyjnych, wymaga wciąż głoszenia tego co niezmienne - Ewangelii - w nowy sposób. Ruch jest skierowany do Kościoła lokalnego, pomaga kształtować wyrazistą tożsamość chrześcijańską indywidualną i wspólnotową.

- To eklezjalność ruchu oazowego jest jego największą siłą – uważa ks. Jerzy Krawczyk, moderator diecezjalny w archidiecezji lubelskiej i moderator Unii kapłanów Chrystusa Sługi. Wyjaśnia, że „nie chodzi o to, by zmieniać Kościół, ale mamy być Kościołem'. Zdaniem ks. Krawczyka to jest właśnie fundamentalna misja zaangażowanych chrześcijan w XXI wieku. – Nie chodzi o to, byśmy „coś robili', popadli w aktywizm, ale byśmy „zawalczyli' o jeszcze bliższą i bardziej zażyłą relacje z Jezusem. Każda kongregacja, to jest wsłuchiwanie się tego Kościoła, któremu na imię Ruch Światło-Życie, co dzisiaj Bóg chce powiedzieć Kościołowi. Bóg, tak wierzę głęboko, chce nas posłać, aby stawać się świadkami Chrystusa, który ma moc przemieniać ludzkie serca - podkreślał ks. Krawczyk. Zwrócił uwagę, że wielką wartością, siłą ruchu jest solidna formacja teologiczna osób zaangażowanych w oazę. Kolejnym ważnymi wymiarami jest doświadczenie wspólnoty oraz posłanie do głoszenia Chrystusa innym. Jak podkreśla kapłan, te trzy wymiary są dzisiaj szczególna siłą i szansą dla Kościoła i tym, co może stać się darem Ruchu Światło-Zycie dla Kościoła Powszechnego.

Ks. Krawczyk przypomniał także że w sierpniu minie 25 lat od formalnego erygowania gałęzi kapłańskiej. Obecnie Unia Kapłanów Chrystusa Sługi zrzesza około 250 kapłanów, zarówno diecezjalnych, jak i zakonnych. Warunkiem formalnego wstąpienia jest odbycie formacji początkowej, czyli trzech stopni oazy. Głównym celem jest pomoc kapłanom w dążeniu do świętości na podstawie charyzmatu i duchowości Ruchu Światło-Życie. Księża należący do Unii mają w miarę możliwości jak najczęściej spotykać się na wspólnej modlitwie i dzieleniu się Słowem Bożym. -Taka obecność we wspólnocie kapłańskiej jest nieoceniona. Kierownictwo duchowe, braterskie podejście pomaga otworzyć się i z ufnością powiedzieć drugiemu kapłanowi o przeżywanym kryzysie. Myślę, że to jest wyzwanie najbliższych lat, jeśli nie dekad, aby dać odwagę kapłanom, którzy są w kryzysie, aby mieli odwagę o tym mówić – powiedział ks. Krawczyk.    

Gość Kongregacji bp Radosław Zmitrowicz z Ukrainy zauważył, że rola ruchu w obecnych czasach jest nie do przecenienia. – W centrum Ruchu jest Jezus Chrystus ze swoją miłością, ze swoim działaniem, z sakramentami, z przebaczeniem - mówił bp Zmitrowicz. Zwrócił uwagę na rolę Domowego Kościoła, bo „decydujące jest to co w małżeństwie, to co w rodzinie'.

Tu wskazał na wyzwania w formacji tej gałęzi rozwijającej się dosyć dynamicznie, które przyniosła wojna. Potrzebna jest pomoc tym, którzy wrócili z wojny z pokaleczoną psychiką, skutkami wojny stało się rozbicie  rodzin przez śmierć małżonka, jego walkę na froncie czy rozłąkę spowodowaną emigracją. – Można zwrócić uwagę na ogromna odpowiedzialność kobiet, z jednej strony wychowują dzieci, bo mężów często nie ma i bardzo wiele zależy od nich czy mężowie i synowie, którzy wrócą, dadzą radę wrócić do normalnego życia – mówił biskup pomocniczy diecezji kamieniecko-podolskiej. 

Dwudniowa Kongregacja na Jasnej Górze to najważniejsze, doroczne spotkanie moderatorów, animatorów i liderów Ruchu Światło-Życie. Zakończy ją w poniedziałek, 24 lutego, spotkanie Krajowego Kolegium Moderatorów Ruchu Światło-Życie, czyli kapłanów diecezjalnych i zakonnych odpowiedzialnych za ruch oazowy.

Ruch Światło-Życie, zwany potocznie oazowym, zapoczątkował w latach 50-tych XX wieku Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki. Był wybitnym teologiem posiadającym dalekosiężną wizję duszpasterską, z której zrodziły się liczne dzieła. Był prekursorem nowych metod ewangelizacji. Opracował plan rekolekcji dla młodzieży, których celem jest formowanie dojrzałych chrześcijan dzięki osobowemu spotkaniu z Chrystusem w Słowie Bożym, sakramentach i wspólnocie.

Z upływem czasu oazy powstawały niemal w każdej polskiej diecezji. Obecnie Ruch gromadzi ludzi różnego wieku i stanu: młodzież, dzieci, dorosłych, jak również kapłanów, zakonników, zakonnice, członków instytutów świeckich oraz rodziny w części, jaką jest Domowy Kościół. Z Polski ruch oazowy rozprzestrzenił się najliczniej w krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Jest też obecny m.in. w Stanach Zjednoczonych, Chinach, Kenii, Tanzanii czy Filipinach.

Ewangelizacja - katechumenat - diakonia, to trzy etapy drogi formacyjnej Ruchu Światło-Życie na wszystkich poziomach formacji. Znakiem Ruchu Światło-Życie jest starochrześcijański symbol fos-zoe (gr. słowa światło i życie splecione literą omega, tworzące krzyż).

Biuro Prasowe JasnaGóraNews/mir/ Jasna Góra / ekai.pl

Jeszcze półtorej dekady temu Angielka Sally Read była wielokrotnie nagradzaną poetką, zdeklarowaną feministką, a także zaciekle antykatolicką ateistką. Potem, niespodziewanie, w 2010 roku, przeszła na katolicyzm, a po dalszych sześciu latach wydała cieszące się uznaniem wspomnienia o swojej podróży wiary: „Night's Bright Darkness: A Modern Conversion Story' (Noc Rozjaśnia  Ciemność, Współczesna Historia Nawrócenia). Od tamtego czasu ogłosiła kolejne książki teologiczne i poetyckie.  

Chociaż wychowywała się w rodzinie ateistycznej, to od dziecka widziała obrazy Najświętszej Maryi Panny i pozostały one z nią na zawsze, czasami w najbardziej niezwykłych okolicznościach. Była więc świadkiem własnego konfliktu między jej ówczesnymi poglądami feministycznymi a tym, co przerodziło się stopniowo w fascynację Maryją i katolicyzmem. Wynikiem tego jest jej najnowsze dzieło to „The Mary Pages: An Atheist's Journey to the Mother of God. (Stronice Maryi: Podróż Ateistki do Matki Bożej, wydane nakładem amerykańskiej oficyny Word on Fire. Książka ta zawiera „epifanie' – historie, które ostatecznie doprowadziły do dramatycznego przejścia pisarki z ateizmu na katolicyzm. Jest to po części pamiętnik, po części tajemnicza historia tego, jak Matka Boża cierpliwie czekała, aby przyprowadzić autorkę do domu, czyli do swojego Syna a następnie powoli odkrywała przed nią swoje własne serce.

W wywiadzie dla katolickich mediów 20 stycznia Read wyjaśniła, dlaczego podzieliła się swym spotkaniem z Maryją. „Zacznijmy od tego, że nie jest to kolejna książka o Maryi w tym sensie, że nie zawiera ona systematycznych «wykładów mariologicznych», choć takie dzieła też są bardzo potrzebne. Moja książka jest natomiast osobistym świadectwem o tym, w jaki sposób Maryja (z woli Bożej) wkroczyła w moje życie od najwcześniejszego dzieciństwa, a następnie prowadziła mnie przez dziesięciolecia do relacji ze swoim Synem' – wyznała autorka. Jej zdaniem, obecnie „tak samo jak w szczytowym okresie Reformacji protestanckiej, pisanie tego rodzaju historii jest kluczowe i niezbędne'. Pisarka zaznaczyła, iż w książce swej stara się „ukazać paralelę między tym, jak reformatorscy obrazoburcy rozbijali posągi i próbowali usunąć Maryję z kościołów, a tym, jak w dzisiejszych czasach społeczeństwo jest zdeterminowane, aby zniszczyć definicję «kobiety»'. Według niej te dwa ruchy są ze sobą powiązane.

Mówiąc o historii swojego nawrócenia autorka, urodzona w 1971, zaznaczyła, że był to „bardzo stopniowy proces'. Już w dzieciństwie fascynowała ją twarz Maryi w sztuce. Potem niestety stała się ona „pogańska jako istotna część mojego feministycznego światopoglądu opartego na ideologii i herezji New Age' – tłumaczyła dalej Read. Jednocześnie podkreśliła, iż pod koniec lat dwudziestych swego życia „niemal obsesyjnie' pisała o Niej wiersze. Potem, gdy sama została matką, poczuła nie tylko głębszą fascynację Maryją, ale także to, że „to Ona się do mnie zbliża'. Symboliczne było tu jej spotkanie z Pietą w Bazylice św. Piotra w Rzymie, które zmieniło jej życie.

Paradoksalnie, gdy w 2010 roku doświadczyła Chrystusa, co doprowadziło do przyjęcia jej do Kościoła katolickiego w grudniu tegoż roku, niewiele myślała o Maryi. „Miałam obsesję na punkcie Chrystusa! W mojej opowieści o nawróceniu «Noc rozjaśnia ciemność» poświęcam jeden rozdział Maryi, co jednak pokazuje, że byłam blisko Niej i rozumiałam Jej rolę' – przyznała autorka. Ale potem wszystko się zmieniło. Opowiada o tym ostatnia część „Stronic Maryi'. Jest to subtelna, tajemnicza i niełatwa do podsumowania opowieść. „Aby ją zilustrować, opowiadam historię objawienia w Walsingham (w hrabstwie Norfolk we wschodniej Anglii w 1061, które po wiekach usiłowała wykorzenić Reformacja, a uznanych później przez Leona XIII i Piusa  XI), która ma z tym wiele wspólnego. Opowiadam też o spotkaniu z obrazem «Madonna del Granduca» Rafaela, dziełem sztuki katolickiej, które naprawdę pokochałam' – wyjaśniła pisarka.

Książka Read może kojarzyć się też... z opowiadaniem  detektywistycznym. Według Read każda historia duchowego rozwoju czy nawrócenia jest poszukiwaniem. „Kiedy byłam ateistką, w bardzo dosłownym sensie szukałam «rzeczywistej historii Maryi». Chciałam odkryć, o co w tym wszystkim chodzi. Czułam, że obrazy ukrywają Jej prawdziwą tożsamość. Moje ówczesne teksty pełne są prób oddania głosu Maryi. Czasami, jako że byłam ateistką, rezultaty te były bluźniercze, ale nigdy nie były one celowo pozbawione szacunku. Zawsze Ją kochałam. «Stronice Maryi» wydają się więc być osobistym odkryciem tego, kim naprawdę Ona jest. To była jakaś misja, aby Ją coraz bardziej odkrywać' – stwierdziła brytyjska pisarka.

o. jj / Nowy Jork / ekai.pl